Ik spreek regelmatig over de ochtendshift, de dagshift en de avondshift.
Om kwart na zes gaat tegenwoordig de wekker voor de ochtendshift. Eer ik dan uit bed gesukkeld ben met een coupe ontploft en wallen, zijn we toch weer een kwartier verder. En dan begint de ochtendshift echt.
Zien dat ik toonbaar ben aan de wereld, zien dat de kinderen iets eetbaars in hun mond hebben gestoken, zien dat alle tanden zijn gepoetst, de katten en kippen eten hebben, de boekentassen of rugzakken gevuld en dan hup, zien dat we op tijd de deur uit zijn.
Dan begint de dagshift. De files trotseren op weg naar Antwerpen en elke keer hopen dat het wel mee zal vallen, kindjes afzetten op school/opvang en dan aan de werkdag beginnen.
Klantjes tevreden houden, papieren verwerken, telefoons opnemen en zoveel meer. Tijdens mijn middagpauze dan nog wat studeren en om half vijf begint de avondshift.
Kindjes ophalen op de opvang, en die hebben a-l-t-i-j-d honger. Hoe ze het doen, ik weet het niet, maar zodra ze mama zien begint hun lichaam signalen af te geven dat het nu nu nu eten moet hebben want anders gaan ze dood. Maar echt dood! Niet gewoon een beetje honger, echt hongersnood, alsof ze al maanden niet gegeten hebben.
Dus hoor ik niet anders dan: zijn we er al bijna? Ik heb honger! in de auto. Meestal probeer ik toch iets kleins in de auto te hebben liggen voor ze echt sterven, maar vandaag niet! Grrrr hoe kon ik het vergeten?
Dus snel naar huis. Gelukkig al een potje spaghettisaus uitgehaald uit de diepvries gisteravond, dus enkel pasta koken en klaar is kees... Dacht ik dus!
Dat potje spaghettisaus bleek maar halfvol te zitten. Grrrr
Snel naar de voorraadkast voor nog een pot tomatensaus. Snel erbij doen en huppa eten!
Maar geen tomatensaus te vinden in de voorraadkast. Grrrr
Dan maar iets anders uit de voorraadkast nemen... Ooit kreeg ik een potje rode saus cadeau. Geen idee wat het is, op het etiket staat alleen maar een vreemde taal, dus geen idee wat erin zit. Misschien is het wel eetbaar?!
Hup de gekookte paste in twee delen, eentje voor bij de heerlijke maar weinige spaghettisaus.
De andere roeren we door dat rode goedje. Jakkes wat een rare geur en smaak. Niet te eten!! Grrrr dan blijft alleen dat kleine beetje spaghettisaus over...
Kom kindjes etenstijd!
Is dat alles?! vraag Adam.
Ja dit is alles Adam, we gaan het moeten verdelen. Dus ieder een klein hoopje pasta op hun bord.
Tis wel lekker, maar inderdaad wat weinig.
He, iemand ananas? Ik heb nog een volledige ananas in de fruitmand liggen!
Nog nooit zo blij geweest een ananas in huis te hebben!