Het is zover... maandag begin ik aan een nieuw hoofdstuk in mijn leven.
18jaar geleden stapte ik voor het eerst de universiteit van Antwerpen binnen om na een jaar te concluderen dat de richting me niet lag en te stoppen met hogere studies.
18jaar later probeer ik het opnieuw. Een andere universiteit (KULeuven), een andere richting (Klinische gezondheidspsychologie) en met ditmaal al een bachelor-diploma op zak.
Ik voel passie, goesting, gedrevenheid. Passie om het studeren verder te kunnen zetten. Goesting om me door te leerstof te worstelen en binnen 2jaar (hopelijk) een diploma vast te houden dat ikzelf nooit voor ogen had, gedrevenheid om het beste van mezelf te geven.
Vanaf maandag start weer een nieuw hoofdstuk in mijn leven! Zo voelt het echt...
Een vriendin zei me vandaag: 'Ik denk dat je nu al popelend achter je bureau zit mét een strakke planning al opgemaakt voor de komende periode'. En gelijk had ze. Ik ben voorbereid, de planning is uitgeschreven, mijn bureau is klaargemaakt om de komende maanden aan te blokken, het huis kreeg een grote schoonmaakbeurt. Er is een planning uitgewerkt om de kinderen op tijd op al hun hobby's en verplichtingen te krijgen ook als mama/papa er niet is, we hebben hulp gezocht om ons te ondersteunen en ik vertrouw erop dat we dit gemanaged krijgen. Ik weet al wanneer ik examens zal doen, ik weet al grotendeels waar ik wanneer moet zijn. Mijke is haar nopjes, want dit kan ze! Ik ben er zó klaar voor!
