Er zijn zo van die dagen... Dat de man met de hamer langskomt. Na een nacht waarin Adam aan mijn bed stond door nachtmerries Na me door de dag gesleurd te hebben en de uren te hebben geteld Na een hoofdpijnaanval in de auto naar huis Na me veel te boos te hebben gemaakt op adam na de zoveelste zeur-huil-ikluisternietnaarmama-bui En je na die crisis denkt: zucht, waarom heb ik zo boos gereageerd. Wat een vreselijke man is die man met de hamer. Maar mijn heerlijk zachte zetel roept me... wenkt me... verwacht me. Morgen is er weer een dag, maar vandaag gaat er even efjes niets meer. Vandaag moet er gewoon even efjes niets meer...
- Mijke