In het voorjaar tijdens lockdown 1 had ik het met momenten moeilijk. Langs de ene kant was het heel fijn om tijd door te kunnen brengen met elkaar, om wandelingen te maken, om filmavonden te organiseren. Maar wie me kent, weet dat ik soms nood heb aan rust, aan stilte en mijn eigen plekje. En net dat kon ik niet vinden in ons eigen huis. We hebben verbouwd om hier in huis voor ieder van de kinderen een plekje te voorzien, nog een bureau extra voor onze administratie en een praktijkruimte erbij. Elke vierkante centimeter is bezet op dit moment. Dus ineens was het niet meer mogelijk om me zomaar ergens terug te trekken.
Dus toen de tweede lockdown werd aangekondigd, wilde ik het anders doen. Ik zou mijn eigen plekje maken, tussen mijn boeken, met een comfortabele stoel erbij. Het is niet groot, maar o zo gezellig. Even een boek te lezen vanuit mijn luie bomma-stoel. Het is heerlijk om te weten dat ik ergens even naartoe kan vluchten.
Je kan pas voor anderen zorgen als je eerst voor jezelf zorgt. Dit klopt helemaal.
Ik heb mijn plekje waar ik niemand stoor en niemand mij zal storen (hoop ik) en ik ben er vrij zeker van dat we zo die tweede lockdown wel door komen!
Komentáře