Gisteren was een dag vol emotie.
Van heerlijk picknicken in het park met Sara en Adam. Met versgemaakte smoothies, mini-eclairtjes en blauwe besjes op een dekentje op het gras. Genieten van de zon, lachen van plezier en fietsen langs de processierupsenbomen.
Van heel erg trots zijn om mijn blog online te hebben staan, naar nog blijer zijn om eindelijk zelfstandige in bijberoep te mogen zijn.
Loopbaancoaching, bloggen, groeien.
Maar dit alles heeft ook een keerzijde.
Angst. Voor wat komen gaat. Angst. Want ga ik het wel allemaal goed doen.
Twijfelen en tegelijk weten dat ik dit doe omdat het bij me past, omdat mijn buik zegt dat het goed voelt.
Voelen dat keuzes maken consequenties heeft. Wat gaat komen weet ik niet, maar dat maakt het lekker spannend.
Soit, de smoothies waren lekker, de eclairtjes waren heerlijk, de frambozen waren gezond en de fietstocht was zalig.
Genieten van het goede doet het mindere vervagen.
