Gisteren kwamen de eerste zonnestralen tevoorschijn. Meteen een warme gloed in huis waardoor de geitenwollensokken en dikke truien aan de kant vlogen.
Een van onze vrienden startte tijdens de eerste lockdown met het planten van zaadjes. Pitjes uit de yoghurt en uit de appels die hij at, zaadjes die hij zorgvuldig plantte en observeerde. En wij kregen van hem een plantje cadeau: een citroenboompje. Een klein stengeltje met drie blaadjes aan in een klein potje.
Dat kleintje doopten we Miss Citronella. En zoals alle kleintjes begon ook Miss Citronella te groeien.
Met de eerste zonnestralen in huis voelde ik mijn groene vingers kriebelen. Ik trok met de plusdochter naar het tuincentrum voor materiaal en samen begonnen we alle planten in huis te verpotten. Nieuwe potgrond, grotere potten, ander plekje in huis, beetje water nog en klaar!
Ook Miss Citronella kreeg een nieuwe pot en verse grond. Ik denk dat ze er blij mee is.
En dat maakt mij ook blij.
(PS: Nu nog hopen dat Miss Citronella een citroenboom blijft, want ondertussen liet Dirk ons weten dat hij eigenlijk niet meer zeker is of hij ons een appelboom, een vijgenboom of een citroenboom cadeau deed. Maar dat zijn zorgen voor later...)
Comments