Van dit uitzicht genoot ik vanmiddag... We brachten een blitsbezoek aan de familie van Karel in Beaune d’allier, midden-Frankrijk. Even weg van de drukte, in een boerderijtje in een straatje zonder auto’s, koeien in de achtertuin, rustgevende stilte, iedereen die blij ‘bonjour’ roept wanneer ze ons zien wandelen, weilanden zo ver als we kunnen kijken, een bad met een heerlijk uitzicht en vooral hele fijne mensen rond ons heen. We leerden de broer van Karel kennen en zijn gezin. De kinderen speelden direct samen ook al kenden ze elkaar daarvoor niet, wij die aanschoven aan de tafel alsof we dat al jaren deden en heerlijke gesprekken die we voerden. We wandelden met onze botten aan door de modder en de mist naar de boer met zijn koeien en konijnen, we speelden met de honden, we dansten de nacht in tijdens de Italiaanse avond in de plaatselijke parochiezaal en we sliepen zolang dat we ons moesten reppen om nog voor sluitingstijd bij de bakker te geraken. De kinderen die zeiden: O mama het was zo fijn en ik ga alles zo hard missen. En net voor we weer huiswaarts vertrokken keek ik nog eens vanop het terras naar het landschap dat zich uitstrekte van aan mijn voeten tot aan de blauwe lucht en ik voelde dat mijn potje met wondermooie herinneringen zich weer een beetje meer vulde... 💚
Komentáře